SPORTGROEP 70 – LA TURCO
17 – 0

Een zonnige Gulden Kamer was de afspraak voor de eerste cupmatch van Sport70. Na een foutloze start in de competitie was La Turco de tegenstander van dienst.

Ondanks enkele personeelsverschuivingen kwamen toch 13 spelers afgezakt naar de Gulden Kamer. Willy kreeg er zowaar (wilde) grijze haren van.

Toch kwamen zijn inmiddels iconische woorden er overtuigend uit: ‘oe gomme da ier zetten vandoage’.

Aangezien eerste keeper Tom niet kon, nieuw aangetrokken reservedoelman Tom niet kon werd polyvalente Tom van Sint-Kruiskermesse geplukt om het doel te verdedigen.

Ruben en Kenneth V vormde het centrale duo voor hem, terwijl Arnout op links en Kenneth D op rechts de flanken bevolkten.

Jens, Glenn, Sander en Wim moesten het middenveld in handen nemen terwijl Kenzie en Lars voor de goals moesten zorgen.

Met Dieter en Kurt beschikte “de Richard Geere van Brèininge” nog over een stevige bank.

Christophe moest de match in goeie banen leiden.

Bij de tegenstander weer heel wat nieuwe gezichten, Sport trof dus een ploeg in opbouw.

Sport wou meteen de match in handen nemen, en liet de bal rond gaan.

Al was een cruciale fase ongetwijfeld (volgens de bezoekers) de niet gefloten duwfout van Kenneth D aan de cornervlag.

Want sindsdien kreeg de hinde van Sport70 vleugels vanop zijn rechterflank.

Hij kwam zelfs dicht bij de openingsgoal, helaas tikte hij op hoekschop de bal net over i.p.v. onder de lat. 

Het bleek slechts uitstel van executie, want de 1-0 verscheen snel op het bord.

De andere 9 vielen ook al snel.

Het is niet dat we geen overzicht willen geven van de gemaakte goals, zowel de reporter als de lezer heeft waarschijnlijk nog iets anders te doen vandaag.

Dit heeft niets te maken met het al dan niet herinneren van de gemaakte goals.

Het eenrichtingsverkeer werd amper verbroken door de bezoekers van La Turco; Tom moest enkel eens plat gaan voor een schot dat uiteindelijk in het zijnet belandde.

Met een vooroorlogse 10-0 gingen we rusten.

Wim en Sander mochten gaan rusten na hun sterke eerste helft, Kurt ging naar zijn vertrouwde rechtsbackpositie, Dieter kwam centraal op het middenveld.

Kenneth D ging naar zijn vertrouwde linksbackpositie terwijl Arnout een rijtje opschoof en ook Jens van flank veranderde naar rechtsmidden.

Wat de ruststand al deed voorspellen was de tweede helft eerder een maat voor niets.

Het spel van Sport verwaterde ook en enkel Lars en Kenzie maakten van de gelegenheid gebruik om nog wat aan de statistieken te werken.

De moedige bezoekende goalie moest zich in de tweede helft zo ook nog 7 keer gewonnen geven.

Maar zelfs Tom werd ook eens geklopt. Hoewel hij nog goed plat ging op een geplaats schot van een La Turco-er, -ees, -iaan moest hij zich toch gewonnen geven op de rebound. Helaas voor de spits stond hij maar een meter of 2 buitenspel. Zijn vreugde bij het (afgekeurde) doelpunt was er niet minder om.

Na de match was het nog tijd voor, zoals het een cupmatch betaamd, penalty’s.

Onze coach vergat meteen de ruime en overtuigende zege en zette zijn spelers terug op scherp, het was “voor echt” natuurlijk.

Lars en Ruben waren de eerste namen op het lijstje van Willy, de spelers pushten Kurt als derde trapnemer. Tot groot jolijt van de coach.

Lars en Ruben misten niet en dan kwam Kurt aan de beurt.

Hij nam de bal vol zelfvertrouwen vast en legde hem perfect op de stip.

Vervolgens nam hij plaats voor zijn aanloop, het is tot nu niet duidelijk of hij zijn stappen telde.

De druk was immens, want hij vergat zelfs zijn huppeltje toen hij aan zijn aanloop begon. Kurt zijn rechtervoet raakte het leer perfect waardoor de bal vlot richting rechterhoek vertrok.

De bezoekende doelman koos de ,voor hem, ook rechterhoek en dus ging de bal………BINNNNNEEEEEUUUUUUUH.

De derde penaltynemer van La Turco was zelfs zo onder de indruk dat hij zijn bal naast zette en sport zo ook de penaltyreeks won.

Tot slot willen we enkel de tegenstander nog oprecht bedanken voor hun sportiviteit en enthousiasme om te blijven voetballen ondanks de stand.

Buiten de lijnen

● Onze redactie vernam dat Davy 2 weken geleden zijn afscheid bij de ploeg aankondigde. Eens het verschot verwerkt willen we hem bedanken voor zijn inzet voor de ploeg. Hij was niet de luidste op en naast de veld, maar eens te meer een stille kracht die gemist zal worden.

Davet’je, hoewel we je het allerbeste wensen bij je nieuwe ploegen hopen we toch stiekem dat het snel tegenvalt en je terug bij de ploeg bent!

Alvast tot ziens!

● Positief is alvast dat hij erbij is in Malaga, net als 19 anderen, het belooft alvast nu al een prachtig buitenlands avontuur te worden.

● De eerste activiteit zou reeds bekend zijn, een strandwandeling met honden op het strand, of toch iets anders met “op (zijn) hondjes”.

● Willy moest zijn stylo afgeven voor de match aan de bezoekende spionkop/afgevaardigden/…, wie ze opgeschreven hebben is niet bekend, maar de geruchten zijn dat Kurt na zijn sterke prestatie wel bovenaan zou kunnen staan. Vandaar ook waarschijnlijk dat hij op de bank werd gehouden de eerste helft.

● De vraag is maar of hij bij La Turco ook aan een Porsche zal raken als auto zoals bij Sport70. Het is wel de kindvriendelijke versie, want Arnout ruilde noenkeltje even in voor de Porsche om thuis te raken.

● Voorzitter Heyns nam alvast het zekere voor het onzekere en trok een weekend richting Parijs om een polyvalente verdediger te zoeken bij PSG.

Neymar zou niet bruikbaar zijn, zeker niet nu Kenneth D bewees de volledige (rechter)flank voor rekening te kunnen nemen.

● Op het matchverslag van de jeugd van Dosko is het nog even wachten, polyvalente Tom bekeek namelijk de match vanuit de loges, maar zou gisterenmiddag ook opgeroepen zijn voor een liververslag vanop de kermesse, het kan tegenzitten natuurlijk.

● Het is echter niet allemaal rozengeur en maneschijn bij Sport, zo kwam gisteren dramatisch nieuws: Richard-Willy-Geere kan volgende week niet aanwezig zijn.

Er werd eerst geopperd dat hij zijn legendarische zin zou inspreken en doorsturen, maar gezien zijn geschiedenis van terrassen in Cindy en videogesprekken leek dat toch niet zo’n goed idee.

Misschien moeten we dan maar zaterdag gaan kamperen in zijn tuin, kwestie van de spirit van de coach toch te voelen zondagmorgen.

Wordt ongetwijfeld vervolgd….

● Wen e goe bende!

Tot de volgende!